week 4, geen bier, wel plezier.

Pazzio, io voglio puzeta. Gek, ik wil een scheet laten. Een van mijn eerste Italiaanse zinnetjes die ik eruit krijg. Omdat we beiden hoe langer des te pazzio-er worden hier een samenvatting van ons leven in 10 punten:

1.Vanochtend een drama geoefend om vanavond op een plein op te voeren. Nelleke is de Christen en ik een Demon. In het drama hebben wij dus tegengestelde belangen, verder zijn we eensgezind.
2.Gisteren Cookie-ministry gedaan. Tweede keer al deze periode en een nieuwe gewoonte is het instellen van Cookie-functions. Nelleke was cookie-director en deed dat goed. Ze zijn de hele ochtend wezen bakken (niet in de zon) en daarna alle jachtjes voor anker in de baai koekjes gebracht en uitgenodigd om te eten bij ons.
3.Er 's avonds 7 mensen op kwamen dagen, waaronder 2 Nederlanders die een beetje bang waren dat we de hele avond hun over Jezus gingen vertellen. Op zo'n moment getuig je het meest door gewoon 'cool' te zijn... Uiteindelijk vroegen ze zelf wat we hier nou doen.
4.Onze 2 Nederlandse vrienden ook kwamen eten. Tijdens het hele diner werden we bestookt met kritische vragen over het hoe en waarom van ons zijn hier en we konden echt getuigen. Bij het wegbrengen vroegen ze ons nog of we voor hun wilden blijven bidden, ook al geloven ze zelf niet.
5.Nelleke in het kraaiennest is geklommen en toen niet meer naar beneden durfde. Met God bleek echter ook deze angst te overwinnen.
6.In de vrije dagen van vorige week met een autootje naar de Etna gereden, 2 Brazilianen daar half zien bevriezen en vervolgens ergens op een verlaten strandje een windscherm gebouwd tegen de wind en onder een naakte sterrenhemel geslapen.
7.Afgelopen zondag heb ik getuigenis gegeven in een gemeente. Er was niemand die van Engels naar Italiaans vertaalde dus werd gewerkt met een tussenstap. Ik sprak in Engels, dat werd vertaald naar Portugees, en vandaar in het Italiaans. Dat ging als volgt:
– Hallo, ik ben Herman
– ola, deze jongen is een man
– ciao, dit figuur riekt naar een fazant
Mijn getuigenis werd zodoende ook meer een cabaret voorstelling, waarin echter God wel alle eer krijgt.
8.We verder erg veel voor het schip zelf doen: schilderen o.l.v. Nelleke, kompaslicht repareren, diner afwassen, boodschappen halen in grote hoeveelheden, machinekamerwerkzaamheden organiseren, stoelen repareren en veel 'zijn' in deze community
9.Laatst een gebedstijd van wel drie uur lang hadden voor Sicilië. Vermoeiend, maar ook vervullend! Ik moet wel vertellen dat toen de gebedsleidster na 3 uur heel fris ons opdracht gaf om over het dek te dansen om onze vreugde te tonen, ik snel onderdeks verdween om daar al mijngedronken glazen water uit te plassen. Zo had iedereen een opluchtend gevoel aan het eind.
10.Afsluitende waarheid: Hoe meer je mensen zegent, des te meer zegen ontvang je terug.

Verder nieuws volgt. We missen jullie. Doeg.

Heavy Stuff

Ciau Olanda

Vanuit het steeds warmer wordende Sicilie weer een berichtje!

De tijd vliegt hier! Ondertussen zijn we al 3 weken aan boord, ongeveer op de helft van onze tijd hier. En ik kan jullie zeggen: het doet veel met ons!! We kwamen hier met een een houding om te dienen, te geven en te kijken hoe we van waarde kunnen zijn op dit schip. Nu we hier zijn, komen we er achter dat we van grote waarde zijn, waardevol in Gods ogen en niet alleen geven, maar zelf ook heel veel ontvangen! God laat ons veel nieuwe dingen zien en leert ons veel hier. We voelen ons als een spons, die hier allerlei nieuwe dingen opslurpen en voller en voller wordt van nieuwe ervaringen en gebeurtenissen, geleid door Gods Geest.

Tegelijkertijd voelen we ons als een spons die behoorlijk uitgerekt wordt, het is zoveel... qua nieuwe dingen, maar ook keuzes die er op ons afkomen, het voelt als een vernieuwing, die goed is, maar... die soms ook pijn doet...

Waar we nu mee bezig zijn:

De afgelopen week hebben we het eerste evenemenst van Festival della Fieta gehad, dit was een groot succes. Pas volgende week is weer het volgende evenement. Deze week was daardoor een week van netwerken en contact leggen met kerken en jongeren in de omgeving. Er zijn veel nieuwe contacten gelegd en nu we in het centrum aan de kade liggen komen er ook veel mensen een kijkje nemen aan boord. Allemaal mogelijkheden om hen te vertellen waarom we hier zijn en ze iets te delen over wie God voor ons is. Een jeugdgroep van een kerk kwam bij ons aan boord koken en eten, wat uitliep op een gezellige italiaanse avond, met heerlijke pasta en samen zingen en praten met handen en voeten.

Herman en ik zijn ook samen een avond op ‘verkenningstocht’ geweest naar een nieuwe plek in het zuiden van Sicilie, waar we in de komende weken het Festival della Vita zullen vieren. We waren uitgenodigd door een Italiaanse pastadraaier, met eigen restaurant. Na een uitgebreid gesprek kregen we daar een traditionele Siciliaanse maaltijd aangeboden, waarna we echt tsjokvol zaten. Italianen eten pas na 21u savonds, dus we hadden grote honger en aten ons vol aan het voorgerecht, waarvan wij dachten dat het het hoofdgerecht was. Toen daarna nog een aantal volle schalen hoofdgerecht werden opgediend, wilden we dit uit beleefdheid graag proberen, maar... dit was haast een te zware aanslag op onze magen...

Met ons samen gaat het ook erg goed. Ondanks dat we met veel mensen zijn, hebben we ook nog veel tijd voor elkaar. Afgelopen maandag hadden we een free-day en precies op deze dag waren we ook 2,5 jaar getrouwd. Een goede reden om er een dagje op uit te gaan. We hebben en scooter gehuurd en zijn naar zuid-Sicilie gereden en daar een bergbeklommen. Het was een goedkope scooter, en ging helaas niet zo snel. Bij sommige haarspeldbochten gingen we maar met een gangetjes van 15km per uur en moesten we zelfs af en toe afstappen, om verder omhoog te komen. Maar... het was de moete waard! Boven op de berg konden we lopend afdalen in een soort ravijn, waar doorheen een kraakhelder riviertje liep. Hier hebben we onder een waterval gezwommen, en van de zon en elkaar genoten. Wat is tijd met z’n tweeen dan waardevol J

We hopen dat het ook goed met jullie gaat, ondanks dat het hier erg goed is, kan ik met alle eerlijkheid zeggen dat ik jullie (vrienden en familie thuis) ook echt mis!

Gister was de eerste dag dag ik (nelleke) echt heimwee had, ik miste het ‘gewone leven’  in Zwolle. Het werd me even teveel, alle mensen om me heen, alle nieuwe dingen de gesprekken en contacten die we overdag gehad hadden. Ik wilde gewoon weer even thuis zijn, op de plek waar ik (voor mijn idee) alles wel een beetje onder controle heb, maar hier voel ik me weer zo’n beginneling, vergeleken met anderen. Ik moet wennen aan het leven aan boord, en aan het levende geloof in God dat de mensen hier hebben en hoe ze zich daardoor laten leiden. Er zijn veel inspirerende voorbeeld figuren hier, van wie ik veel leer. Dit is echt een ‘blessing’ en maakt me ook (weer) klein en God afhankelijk, dit is goed, maar ook weer wennen. Je snapt wel dat er van alles in me omgaat, maar het is goed!!

Voor nu, bedankt voor het lezen van deze laaaaannnge blog! Wil je voor ons bidden en de mensen die we hier ontmoeten in Sicilie en de organisatie Youth With a Mission, die hier probeert met nieuwe contacten een basis te planten voor hun werk in de Middellandse zee.

Bedankt en Gods zegen voor jullie allemaal, lieverds xxxxxxxxxx

Een titel die er bij past!

Ahoy Tjaffers,

Wij vervolgen onze berichtgeving met een nieuw bericht. Wij hebben naar elkaar toe nadrukkelijk uitgesproken dat we het niet onbelangrijk vinden om meer met jullie te delen dan slechts wat we meemaken. Hoe we hier zijn en wat we voelen is minstens zo belangrijk.

Wat voelen we nu? Op dit moment een lege maag en verantwoordelijkheidsgevoel. Zouden we dan des te meer eten opdat we minder zouden voelen? Volstrekt niet! We hebben vanavond de ankerwacht terwijl de rest van de crew met de Italiaanse kerk uit eten gaat. Een goede gelegenheid om al onze plannen en gedachten aan God voor te leggen.

Hoe waren de eerste twee weken tot nog toe.... Bijzonder en vol voldoening. We zijn zo blij dat we omringd zijn door gebed en mensen die oprecht God zoeken en geheel vanuit Zijn kracht leven. We komen vast straks terug als irritante figuren die elk gesprek tot een evangelisatieactie maken, of je nou al Christen bent of niet.... Make your chest but wet!

Het bijzondere van de eerste twee weken is het groeiproces van ons beiden:

In schema vorm:

Herman: Hyperenthousiast positief à licht teleurgestelt à Enthousiast ++

Nelleke: Sceptisch à gematigd positief à Enthousiast ++

Zoals u ziet; We groeien naar elkaar toe. En dat alleen al kan je als leiding zien!

Voor details over ons groeischema, kijk gerust op www.dezewebsiteoverteleurstellingbestaatniet.nl/datissneu

Wat hebben we gedaan; Maandag en dinsdag waren we vrij, maar omdat we geen beslissing hadden genomen over wat we precies wilden doen, werden we in beslag genomen door allerlei ‘schip-werkzaamheden’: Uiteindelijk dinsdagmiddag alle drukte achter ons gelaten en in een parkje Siesta gehouden. We moesten uiteindelijk in dit priveparkje 2 euro betalen om te picknicken. Nou wij hebben pick genickt. Als je ervoor betaald?... toch?

Woensdag werden verdere plannen bekend; deze week evangeliseren in de stad en samen met de kerk hier allerlei activiteiten doen. Volgende week een bliksembezoek aan een klein dorpje ten zuiden van alhier. Donderdag geevangeliseerd en nieuwe lamp opgehangen.

Verder nog de volgende feiten:

-         we sinds we ons thuis verlieten, niet meer hebben kunnen genieten van een warme douche, dat is het gene wat Nelleke het meeste mist.

-         Herman de boot de haven uitgevaren heeft.

-         Nellekes ‘studentenmaaltijd’ gretig aftrek vond

-         We in onze hut 3 dozen crackers en 4 dozen jam van EEG hulpgoederen hebben liggen

-         Warm douchen eigenlijk maar voor mietjes is.

-         Hermans nieuwste roeping het opmaken van de crackers en de jam is.

-         Een Braziliaanse jongen voortdurend: ‘ Heb jij n’een Scheet laat?’ tegen ons zegt

-         Wij een Braziliaans meisje met bovenstaande zin een Nederlandse jongen lieten feliciteren.

-         Wij beiden een dagopening gehouden hebben (thema: www.jezusinons.nl)

-         Het leven een feest is.

Nou dag hoor.. Fijn dat jullie tot hiertoe doorgelezen hebben. Tot rap. Hamp en Nell.

Living all together

Hier weer een berichtje uit de middellandse zee!!

Ik ben benieuwd hoe het in Holland is, of de zomer al gekomen is en hoe het gaat met alle new-born-babies en new-born-papa’s+mamas, die we achterlieten, toen we nog geen week geleden uit Nederland vertrokken.

Het is ongelovelijk hoe gemakkelijk en snel wij ons thuisvoelen en passen in het leven hier. De eerste dagen waren nog een beetje wennen aan de dag-schema’s, de duties die we hebben en het praten in het engels, maar nu... het voelt alsof we hier al weken zijn en al weken onderdeel zijn van de YWAM-familie. Want dat is het wel, een ‘familie’. 

We zijn hier terecht gekomen in een ‘community’, een groep van ongeveer 40 mensen, waarvan 10 mensen bij de crew horen (waaronder wij) en 2 out-reachteams (DTS uit Canada en een Kings Kids uit Engeland). De deelnemers hebben allerlei verschillende nationaliteiten: een typisch amerikaanse meid from USA, een duitse vrolijke vriend, een enthousiaste meid uit Sweden, 2 andere Nederlanders (dat maakt ons nederlanders tot een meerderheid in de crew!), een jongen uit Ghana en 2 meiden uit Brazilie, and so on... most of the time we speak englisch en dat gaat vrij goed, gelukkig hebben we soms nog mogelijkheid om met elkaar Nederlands te spreken.

Onze hoofdtaak is om samen met de anderen het schip in orde te houden en te varen, daarnaast gaan we regelmatig met de teams mee op ‘evangelising’. We hebben een aantal keer op de straat geevangeliseerd, wat ik erg pittig vond, omdat je de cultuur nog niet goed kent en de taal niet spreekt. Gelukkig zijn er een aantal italiaans sprekende deelnemers die kunnen vertalen. Wat ik heel bijzonder vind, is dat we wel ‘bekijks’ trekken. Als we met het schip in de haven zijn, komen de mensen als ‘vliegen op de stroop’ af. We leidden hen rond op het schip en vertellen waarom we hier zijn, waar mogelijk nodigen we ze ook uit voor andere activiteiten.

Zo ontmoetten we ook een nederlandse meneer die hier een eigen appartement heeft. Hij nodigde ons uit voor een rondleiding door Outitia, de oude stad van Siracusa, en om zijn appartement te komen bezichtigen.

Dit deden we een paar dagen later, wat uitliep op een geweldige middag, met veel inside-information over Sicilie en een stuk relatie-evangelisatie.

Iets anders wat ik erg bijzonder vind en echt waardeer, is de ‘mission-moed’ die de deelnemers van deze ‘outreach’ hebben. Bijna alle mensen hier, hebben een DTS gedaan, of een andere bijbelschool en zijn getraind om te getuigen van hun geloof. Dit is zo geweldig!! In Nederland kom ik dit zo veel minder tegen; het enthousiasme om over je geloof te vertellen en anderen ervan te overtuigen dat ze iets missen als ze God links laten liggen in hun leven. Het is heerlijk om hier te zijn, een warm bad waarin wij van anderen mogen ontvangen en genieten. We zijn van waarde door onze zeilervaring,  daarnaast ontvangen we ook zo ontzettend veel van de andere mensen. Ik zou deze ervaring nu al niet willen missen!

Andere leuke wetenswaardigheden:

-         ik heb het haar van de kapitein geknipt (hij vond het niet kort genoeg, dus morgen zal ik het nog een keer knippen, maar dan met de tondeuze).

-         echt italiaans ijs is niet te vergelijken met het ijs dat je in Nederland bij de Italiaan kan krijgen.   

-         Hier aan boord de stelling is: if it’s jellow let it mellow, if it’s brown flush it down, dit om water te besparen tijdens toilet bezoek....

-         Donderdag we een dag van vasten en bidden hebben voor de outreach in Lentini

-         God grote dingen kan en wil doen, als je er voor open staat!

-         Herman deze week de ‘duty’ van de vuilnis heeft, hij is de vuilnisman van het schip deze week. Dit is echt een plek waar je kan leren dienen!!!

Later meer, bid voor ons en de mensen die we hier ontmoeten.

PS: later vandaag of morgen volgen nog een paar foto's, lukt nu even niet

PS2: bedankt voor jullie leuke mailtjes en reacties op onze blog. We houden van jullie!!!