Living all together

Hier weer een berichtje uit de middellandse zee!!

Ik ben benieuwd hoe het in Holland is, of de zomer al gekomen is en hoe het gaat met alle new-born-babies en new-born-papa’s+mamas, die we achterlieten, toen we nog geen week geleden uit Nederland vertrokken.

Het is ongelovelijk hoe gemakkelijk en snel wij ons thuisvoelen en passen in het leven hier. De eerste dagen waren nog een beetje wennen aan de dag-schema’s, de duties die we hebben en het praten in het engels, maar nu... het voelt alsof we hier al weken zijn en al weken onderdeel zijn van de YWAM-familie. Want dat is het wel, een ‘familie’. 

We zijn hier terecht gekomen in een ‘community’, een groep van ongeveer 40 mensen, waarvan 10 mensen bij de crew horen (waaronder wij) en 2 out-reachteams (DTS uit Canada en een Kings Kids uit Engeland). De deelnemers hebben allerlei verschillende nationaliteiten: een typisch amerikaanse meid from USA, een duitse vrolijke vriend, een enthousiaste meid uit Sweden, 2 andere Nederlanders (dat maakt ons nederlanders tot een meerderheid in de crew!), een jongen uit Ghana en 2 meiden uit Brazilie, and so on... most of the time we speak englisch en dat gaat vrij goed, gelukkig hebben we soms nog mogelijkheid om met elkaar Nederlands te spreken.

Onze hoofdtaak is om samen met de anderen het schip in orde te houden en te varen, daarnaast gaan we regelmatig met de teams mee op ‘evangelising’. We hebben een aantal keer op de straat geevangeliseerd, wat ik erg pittig vond, omdat je de cultuur nog niet goed kent en de taal niet spreekt. Gelukkig zijn er een aantal italiaans sprekende deelnemers die kunnen vertalen. Wat ik heel bijzonder vind, is dat we wel ‘bekijks’ trekken. Als we met het schip in de haven zijn, komen de mensen als ‘vliegen op de stroop’ af. We leidden hen rond op het schip en vertellen waarom we hier zijn, waar mogelijk nodigen we ze ook uit voor andere activiteiten.

Zo ontmoetten we ook een nederlandse meneer die hier een eigen appartement heeft. Hij nodigde ons uit voor een rondleiding door Outitia, de oude stad van Siracusa, en om zijn appartement te komen bezichtigen.

Dit deden we een paar dagen later, wat uitliep op een geweldige middag, met veel inside-information over Sicilie en een stuk relatie-evangelisatie.

Iets anders wat ik erg bijzonder vind en echt waardeer, is de ‘mission-moed’ die de deelnemers van deze ‘outreach’ hebben. Bijna alle mensen hier, hebben een DTS gedaan, of een andere bijbelschool en zijn getraind om te getuigen van hun geloof. Dit is zo geweldig!! In Nederland kom ik dit zo veel minder tegen; het enthousiasme om over je geloof te vertellen en anderen ervan te overtuigen dat ze iets missen als ze God links laten liggen in hun leven. Het is heerlijk om hier te zijn, een warm bad waarin wij van anderen mogen ontvangen en genieten. We zijn van waarde door onze zeilervaring,  daarnaast ontvangen we ook zo ontzettend veel van de andere mensen. Ik zou deze ervaring nu al niet willen missen!

Andere leuke wetenswaardigheden:

-         ik heb het haar van de kapitein geknipt (hij vond het niet kort genoeg, dus morgen zal ik het nog een keer knippen, maar dan met de tondeuze).

-         echt italiaans ijs is niet te vergelijken met het ijs dat je in Nederland bij de Italiaan kan krijgen.   

-         Hier aan boord de stelling is: if it’s jellow let it mellow, if it’s brown flush it down, dit om water te besparen tijdens toilet bezoek....

-         Donderdag we een dag van vasten en bidden hebben voor de outreach in Lentini

-         God grote dingen kan en wil doen, als je er voor open staat!

-         Herman deze week de ‘duty’ van de vuilnis heeft, hij is de vuilnisman van het schip deze week. Dit is echt een plek waar je kan leren dienen!!!

Later meer, bid voor ons en de mensen die we hier ontmoeten.

PS: later vandaag of morgen volgen nog een paar foto's, lukt nu even niet

PS2: bedankt voor jullie leuke mailtjes en reacties op onze blog. We houden van jullie!!!